HALKASIZ KÖLELER! 4

BEN NEYİM, KİMİM?

Ben bir yağmur bulutuyum.

Bu sabah da gözlerimi yağmur bulutları kapladı gözyaşım oldular.

+

Ben bir kuşum.

Bu gün biraz ilerideki tarlaya gittim.

Olgunlaşmış sebzeleri tam gagalayacaktım ki, kafamda bir acı hissettim.

Bayılır gibi oldum.

Kendime geldiğimde karşımda,

Korkunç yüzlü yaşlı bir adam gördüm.

Yanında da basma fistanlı, uzun saçlı, genç bir kız vardı.

Gene bana taş attı o yaşlı adam.

Canım çok yandı.

Gözlerimi açtığımda kendimi çöpün içinde buldum.

Gün bitmiş hava kararmaya başlamıştı.

Yaşlı adam öldüğümü sanıp beni buraya atmış.

O kadar üzüldüm ki adamdan intikam almak için tarlasını talan etmek istedim.

Yapamadım.

Ben küçük bir kuştum.

+

Ben bir arıyım.

Bir evin samanlığındayım.

Güneş doğduğunda ahşap evden gelen saman kokusuna dayanamayıp içeri girmek istedim.

Bir gıcırdayan kapının kolunu tutup etrafa baktım.

Ayaklarıma örümcek ağı dolanmış gibi içeriye giremedim.

Yaşlı, yüzü kırış kırış bir ihtiyar kadın samanların üzerinde oturuyordu.

Sonbaharın sararmış yaprakları gibi baktı yüzüme.

Saman kokuyordu kadın.

Kafasını çevirip camsız pencereden samanlığa sızan güneşin aydınlattığı yere baktı.

"Neden buradaydı?"

"Kim ona kötülük etmişti acaba?"

Sonra gıcırtıyla kapı açıldı. Korkup dışarı uçtum.

“Ben korkak bir arıyım.”

+

“Ben küçük bir söğüt ağacıyım.

Dallarımın sarkıp uzamasını bekliyordum.

Güneşli bir gün de insanlar gelip, yeni büyüyen dallarımdan koparıp birbirlerine attılar yapraklarımı.

Canım çok yandı.

İnsanlar dallarımı koparıp, canımı yaktıkça hep mutlu oldular.

Sanki kafam varmış gibi, dallarımla gövdemi ovuşturdum.

Bütün bunlar yetmedi, ardından da bir tekme salladılar gövdeme.

Çaresizce onların gitmesini bekledim.

Onlara hiç bir şey yapamadım.

Ben bir söğüt ağacıydım!..”

+

“Sahi ben neydim, kimdim?

Benim bir anam babam var mıydı?”

+

“Ben bir eş’tim, hayat arkadaşıydım.

Eşim bir kazada öldü.

İnsanlarla uğraşamadım,

Çünkü ben yalnız bir kadındım!..”

+

Ben bir anayım.

Beni ve çocuğumu korusun, sahip çıksın diye köyümüzden yaşlı bir adama vardım.

Bana kocalık yapmadı ama kızımı evlat bildi.

Elinden tutup gezdirdi. Yemeğini hiç eksik etmedi. Onu korudu, kolladı.

Bu kadar korumaya rağmen kızım tecavüze uğradı.

Küçücüktü benim kızım minicikti daha gözümde.

Sordum, ama kimin tecavüz ettiğini söylemedi.

Gün geçti kızın karnı kabardı kocaman oldu.

“Kızımız iyi semirdi!” dedi bir gün bana babası.

Hiç bir şey diyemedim kendisine.

Gözüme uyku girmedi aylarca.

Yüce Allahtan yardım ve yol göstermesini istedim.  

“Allah'ım sen bizleri ve kızımı affet o çok masum!” dedim.

Gün ışırken dalmışım...

Düşümde ben bir kuştum ve kızımı, bir tarlada yaşlı bir adamın yanında gördüm.

O yaşlı adam, kızımdan uzak durmam için beni taşladı.

Kan ter içinde uyandım.

+

Yaşlı, sağır/dilsiz bir kadın var köyümüzde.

O her şeyi bilir anlar.

Başıma yazmamı bağladım gittim evine.

Samanlıktaydı kadın.

Taze saman kokuyordu ortalık.

Sordum:

“Benim kızıma kim kötülük etmiş olabilir?”

Başını camsız pencereye çevirip dışarıya baktı ve cevap vermedi.

Bekledim, bekledim cevap yok!

O an ben bir arıydım ve uçup gittim.

+

Evladımın acısına dayanamadım hastalandım.

Vasiyet ettim eşime.

“Eğer ölürsem baş ucuma, söğüt ağacı dik!”

+

Öldüm, söğüt ağacım dikildi baş ucuma.

Dallarım uzadı, yerlere kadar sarktı.

Ama insanlar beni orda da rahat bırakmadılar.

Her geçen dallarımı kopardı canımı yaktı.

+

Babam öldü benim.

Anam yaşlı bir adamla evlendi.

Beni sokakta gezdirirken görmüş anamı.

İlk başlarda iyiydi; beni gezdiriyor, her istediğimi yapıyordu.

Anamın içi rahattı ben babalığımla beraberken.

Babalığım her geçen gün benimle daha yakından ilgilenmeye başladı.

Anam, ev işlerine ve ibadetine dalmış olduğundan halimi görmedi.

Karnımdaki bebeği başkasından bildi.

Her sabah babalığımın ağzıma kapanan eliyle uyandım...

Gerisini sadece bulutlar biliyor.

Her şeyi en başından beri sadece bulutlara anlattım.

Ben bir yağmur bulutuyum.

Her gün gözlerimi yağmur bulutları kaplıyor ve gözyaşlarım yağıyor.

+

Ben Anasının bir tanecik kuzusu Elif, bir bulutun üstündeyim!

Islak ama güvenli!

Betül Erdoğan