SEVGİSİZ İNSANLAR!

Kendi çıkarlarıyla uğraşmaktan başkalarına verecek sevgiyi yaratamayan, hep kendini seven ama kendiyle bile barışık olmayan insanlardır.
Sonrasında; sahte sevgiye, sahte dostluğa, sahte aşk'a dönüşmüş olaydır. Sevgisiz insanların anlamadığı tek nokta güzelliklerin ancak güzel düşünerek geleceğidir. Ancak günümüzde görüyorum  ki, herşey yalanlar ve menfaatler üzerine kurulmaktadır. Yeni tanıştığınız biri bile kolayca sizi kandırma girişiminde bulunabilmektedir. Hem de hiç düşünmeden! "Sevdiğim!" dersiniz, sonra bir bakmışsınız ki, sevdiğiniz sizi oldukça kötü bir durumda bırakmış. Sırf sevgililer mi? Kim söylemiş? Sevgiden bahseder  insanlar hep. Arkadaşlarımızı sevdiğimizi söyleriz hep... Acaba kaçımız gerçek anlamda  arkadaşımızı severiz? Bu soruyu acaba kaç kişi dürüstçe "ben severim" diye cevaplar? Çok gariptir. Bugünlerde insanlar erkek arkadaşlarıyla boşta kalmamak için çıkıyorlar. "Ne hissediyorum?" "Ne düşünüyorum?" "Acaba ona zarar veriyor muyum?" Bu soruları soran biri var mı acaba çevremizde? Maalesef sevmek sevilmekle mümkün oluyor. Çünkü bazen de seviyorsunuz. Bir de bakıyorsunuz ki karşı taraf sizi iplemiyor, değer vermiyor bile. İçinize atıyorsunuz. Sevgisizliği sezsizce içinizde yaşıyorsunuz. Ama bir süre sonra, sevgi eksikliğini hissetmeye başlıyorsunuz. Üzülüyorsunuz. Bütün bunların sebebi samimiyetsiz sevgilerin oluşması esasında. Herkes sevgisini yürekten dürüstçe belli edebilse dünyada böyle bir "sevgisizlik!" sıkıntısı kalmazdı herhalde! Ancak dünyada PARA ve SEKS sevginin önünde olduğu sürece mutsuz evlilikler, mutsuz birliktelikler, dayak yiyen kadınlar, harcanan çocuklar, 35 tane çocuğu olan köy ağaları, arkadaşını bıçaklayan bağımlılar, ortağını dolandıran ortaklar, sevdiğini bir hiç uğruna terk edenler gündemimizden eksik olmayacak.

Yüreğimizden sevgi eksik olmasın duasıyla!..

Betül Erdoğan