Güzel Şeyler!

Espri yapmak ve espriden anlamak bir kültürdür.
Bu kültür her insanda bulunmaz.
Şükür ki, benim can dostlarım,
Dört yapraklı yoncayız biz.
Nevzat, Amir, ben ve Albay Zülfikar
Aynı kültürdeyiz.
Gırgır şamata içinde geçer muhabbetlerimiz.
Aramızda yaşananları düşünürken bile,
katılırcasına gülerim.
Yapılan esprilere anlayan güler, anlamayan da mal mal bakar.
....................
Örneğin;
Zülfikar.
Dondurma alırken
Satıcı kıza,
"Soğuk mu?"
Diye sorar.
Kız şaşkın.
"Soğuk abi!" der.
"Yok! Ben soğuk dondurma yemem boğazım ağrıyor!"
"Sıcak dondurma ver!" Der.
Kız şaşkın bakar yüzüne.
Anlasaydı gülerdi, anlamadı gülemedi!
....................................
Bir başka gün.
Markete gider.
Alışveriş arabası alacak,
Kasiyer kıza sorar.
"Arabaların kirası ne kadar?"
Kız şaşkın.
Gene sorar Zülfikar.
"Yani saatlik mi, günlük mü kirası?"
"Yo, der. Kiralık değil. Bedava."
"Ha, öyle mi? Der. Zülfikar.
"Ben kiralık sandığım için gelmiyordum,
Bundan sonra sık sık gelirim!"
........................
Zülfikar, Restorant'ta,
Garson salatayı getirir ve sorar.
"Nar ekşisi ister misiniz?"
"Evet!" Der.
Tam garson dökerken;
"Hayırrrr, ben hiç sevmem nar ekşisini,
Çabuk geri al!"
Garson şaşkın bakar yüzüne.
Mimiklerinden anlar espriyi ve başlar gülmeye.
................
Bunun gibi, dostlarımla pek çok anılarım vardır benim.
Güzellikleri yaşamak ve yaşatmak adına!..
....................
Başka bir yazıda,dört yapraklı yoncanın diğer bir ferdiyle ilgili yazacaklarım var.

Dudaklarınızdan gülümseme hiç eksik olmasın.

Betül