SON YAZIM!

İlk yazdığım yazımı düşündüm bu gün hep seninle ilgili.

Bu deftere  yazdığım ilk yazımı. 

Bir gün beni ölümünle yalnız bırakıp gideceğini düşünmeden yazmış, yazmıştım.

Öğrenmek, anlamak istemiştim sevgi, aşk başka nasıl  anlatılabilir diye.

Merhaba! demiştim bütün boş sayfalara. 

Son yazıyı türetmek hep zor olmuştur yazanlar için. 

Baştan sona bahar yağmuru gibi ince damlaymış kalemlerim.

Kurumaya mahkum.

+
Ne kadar zaman geçti acaba?

Çok mu oldu?

Seni hatırlatan türküler artık göz yaşlarına boğmuyor beni.

Yokluğunda yaptığım gibi, hiç seninle yaşamamışım gibi yaşıyorum hayatı kimi zaman.

Nasılda içimiz burkulurdu türkümüzü dinlerken; artık burkulmuyor şimdi.

Alıştım belki de.

Seni sık sık düşünmediğim için sana ihanet etmişim gibi düşünmüyorum artık eskisi gibi. 

Sensiz geçen zamanlarımın yüzünden olsa gerek...

Sen orada, kara bir toprak altında kimsesiz ıssız yatarken; ben burda  sensiz olmanın 

eşitsizliğine isyan ediyorum.

Senli zamanlarımı düşlüyorum sensiz zamanlarımıda.

İçi buram buram sevgi ve aşk kokan.

Seviyorum seni sensiz olmayıda ben.

Hiç sevgisiz kalmıyorum ki, sevgi hep sol yanımda.

Bana ilham veren yağmur bulutlarının bıraktığı yağmur taneleriyle serinlenmeyi seviyorum.

Yüzüme  vuran  akşam güneşini de.

Seni seviyorum ben.

Soğuk mevsimin yakıcı ayazıyla senin yüreğimdeki varlığınla ısınıyorum ben.

Yokluğunu, en az varlığın kadar seviyorum.

Sen denince hep aklıma AŞK! geliyor.

Senin ölümüne sebep olanlara karşı;

Kin, nefret hiç yok yüreğimde.

Benim yüreğim sevmiyor kini ve nefreti.

Hem seven yüreğe yakışmaz ki, sen olan yerde.

Yükü ağırmış böylesi gitmelerin. 

Ağırlaştırıyormuş duyguları ve kalemi iyiden iyiye. 

Yıllarla beraber, çok şey öğretmiştik birbirimize. 

Okumak ve gene okumak! 

+

Birbirimiz için dualar biriktirmiştik yüreklerimizde.

Seni hep sevgiyle anıyorum.

Alışmıştım senli olmaya, varlığın ve yokluğun arasındaki yolculuğa.

Bir yazacaklarım var demiştim son olarak. 

Kendimce bulduğum bir yöntemdi işte. 

Şimdi sadece tek ve son noktayı koyuyorum. 

Çünkü son noktayı kalbime koyuyorum. 

Kelimeleriniz eksilmesin, aşkımız hiç bitmesin...


Betül ERDOĞAN