Saygı sevgi.

Saygı ve sevgi kişinin var olma ve o var olmanın sınırlarını koşulsuz kabul ederek, insanlarla iyi ilişkiler kurmak ve bu ilişkileri devam ettirmeyi isteme duygusudur.
Çocuklarımızı, bir çocuk olarak olduğu gibi kabul edip ve onların bir çocuk olarak yaşamasına özen göstererek ilişki kuruyorsak; onların çocuk sınırlarını keyfimizce ihlal etmiyorsak, bir şeyi isterken “lütfen” diyorsak, bize verdiği zaman “teşekkür” ediyorsak, o zaman çocuğa saygımız ve sevgimiz var demektir.
Eğer köpeğimizi, köpeğimiz olarak olduğu gibi kabul ediyorsak ve onun yaşaması için her türlü fedakarlığı yapıp yaşamlarını sağlıklı bir şekilde devam ettirmesi için gereken koşulları sağlıyorsak ve onlarla iyi ilişki kuruyorsak, köpeğimize saygımız ve sevgimiz var demektir.
Köpeğe saygılı olmak başka, köpeği sevmek başkadır. Köpeği seven eyleme geçer; köpeği tanımak için kitaplar okur, araştırır, onların ortamlarını daha iyi hale getirmek için çalışır-çabalar. Bunun karşılığında tek bir beklentisi, isteği vardır: köpeklerin köpek olarak özgürce yaşamaları.
Saygı ve sevgide iki önemli boyut var; bunlardan ilki sınırlar ve sorumluk bilinci içinde varoluşu olduğu gibi kabul, diğeri de ilişkiyi sürdürme isteğidir. Köpeği köpek olarak olduğu gibi kabul etmek, onlara zarar vermeden yaşamak, onların çevremde olmasını istemek, köpeklere saygılı olduğumuzu gösterir. Ama bu, herkesin köpekleri sevdiğini göstermez.
Öğretmenler, öğrencilerinin varoluşunu olduğu gibi kabul ederek onlarla iyi ilişki kurduğu zaman öğrencisine saygılı davranmış olur. Ama bu davranış öğretmenlerin öğrencilerini sevdiğini ifade etmez.
Öğrencilerini seven öğretmen öğrencilerini tanımak için zaman ayırır; ailesi kim, ana babası nasıl insanlar, nerede oturuyorlar, hayattan beklentileri nelerdir, ne olmayı, ne yapmayı hayal ediyorlar? Diye düşünüp, emeğini ve zamanını verir. Daha sonra; büyük bir şevkle kolları sıvar ve bu öğrencilerin olabileceğinin en iyisi olması için eyleme geçer. Bunun karşılığında tek bir beklentisi vardır öğretmenin. Öğrencilerinin olabileceğinin en iyisi olarak hayata atılması ve mutlu birer birey olarak yaşamaları.
Sevgi –saygı, seven ve sevilen arasına özel bir duyguyu ifade eder. Seven kişi, sevdiğinin mutlu olması için her şeyin en iyisini yapma eylemi içine girer. Bunun karşılığında da hiç bir şey beklemez. Sevdiğinin mutlu olması, seveni mutlu eder. Hepsi bu.
Saygı sevginin vazgeçilmez önkoşuludur. Saygı tek başına sevgiyi oluşturmaya, sevgi de tek başına saygıyı oluşturmaya yeterli değildir.
Sevgi-saygı yüreklerden eksik olmasın
Betül Erdoğan