Dişhekimi ve ben!

Ah! bu diş kron'ları!

Hani en güzel bir seyahatinizde,

Veya güzel bir akşam yemeğinde

Ağzınıza düşüverir ya,

Ne yapacağınızı şaşırır kalırsınız.

Aklınızdan o an binbir düşünce geçer. 

Ve çaresizce ertesi günü beklersiniz.

iki gün önce çok güzel bir akşam yemeği

Ve ağzıma düşen kron parçası!

"Aaaaa, kron'um düştü!" dedim.

"Hı?" dedi arkadaşım.

"Kron'um düştü!" 

"Hım!" dedi.

Allah kimseyi çaresiz bırakmasın.

Bir dişin, yemek yemekte ne kadar önemli olduğunu

Dişi düşen bilir!
..................
Ertesi günü:

Google'den yakınımda olan bir Dt.bulup gittim.

Yaşlı bir adam Dişhekimi.

Tanışma faslından sonra;

"Kron'um düştü!" dedim.

O da,

"Hım!" dedi.

Oturdum, ağzımı Cart! diye açtı.

"Dişlerini kim yaptı?" diye sorguladı.

Dişhekimimin ismini verdim.

"Ama Kron'lu dişimi o yapmadı!" dedim.

"Dişlerini hiç beğenmedim!" dedi.

Oysa ki, benim dişlerimin güzelliği dillere destandır!

Ağzım açık olduğu için cevap veremiyorum.

"Iyk...Gıyk...Zıykkk!.. gibi sesler çıkartabiliyorum.

Benim konuşma imkanım olmadığı halde,

Ha bire sorular soruyor ve kendi cevaplıyor!..

Neyse ki, ağzımı bir ara kapatabildim.

Gözgöze geldik.

Ben hakır hakır gülmeye başladım.

Dt.de gülmeye başladı.

"Ben senin güldüğüne gülmüyorum!" dedi.

"Ben de sizin güldüğünüze gülmüyorum! dedim.
...........................
Dişim, zor da olsa yerine yapıştırılmıştı.

Muayene odasından salona geçip,

Muhabbete başladık.

Yüzüme tekrar baktı ve

"Dişlerin aslında güzel ve sana çok yakışmış!" dedi.

"Gülüşünle bütünleşiyor!"

"Bu dişleri yapan dişhekimini iyi tanıyorum,

Çalıştığı firmayı da!"

"iyilerdir! ikisi de."

 İçimden, "Çok sağol ya, Songül Mirzaoğlu arkadaşım bunu duyunca sevinecek!" dedim.

Hesabı (fahiş bir fiyat) ödeyip kalktım.

"Güle güle gene beklerim!" dedi.

Dışarı çıktığımda gene gülmeye başladım.

Ardıma baktığımda,

Dişhekiminin de güldüğünü gördüm.
...........................

Güzeldi!..

Betül