Eski Sandık!

Bugün tavan arasına çıkıp, eski bir sandığımı açtım.
Annelerimizin sakladığı gibi çal çaput değildir benim sakladıklarım!
Bazen, bir anı.
Bazen güzel bir yazı
Bazen düşlerim yatar o sandıkta.
*
9 aralık 2011 tarihli, 14.12'de yazdığım yazımı çıkardım sandıktan.
Biraz tozlu, biraz puslu, biraz nemli...
+
İzmir Foça'dayken yazmıştım.
Belki, "yarın gideceğim"in verdiği hüzünden olsa gerek.
+
Demişim ki;
"Akşam oldu. 
Denizden adımlarımı almak için yalınayak koşmak istiyorum.
Deniz, ben hayal'im diyor. 
Bu zamana kadar gerçeğe bu kadar yakın bir hayal düşlemediğime üzülüyorum.
Çünkü tuzları hâlâ avuçlarımı yakıyor!
Düş'lemek olsa da güzel.
Gerçek olsa belki bu kadar huzuru dolduramazdım içime.
Bütün sıkıntılarımı denize  attım bugün.
O da bana hediye olarak bir kucak YAKAMOZ verdi.
Dedi ki; al bunları!
Pırıl pırıl, ışıl ışıl düşüncelerle dön evine...
Aldım bir kucak  dolusu YAKAMOZ'u,
Sakladım onu sandığımın en güzel köşesinde.
Kullanmak istedikçe, açacağım o sandığı, birer parça YAKAMOZ koparacağım...
Biliyorum ki, 
O ışıltı ve pırıltı benim hayatım da hep olacak!"
+
Ucundan usulca, küçük bir parça, YAKAMOZ kopardım.
Kullanmak istedim o pırıltıyı ve ışıltıyı bugün.
Sonra;
Kapattım sandığımın kapağını
Kaldırdım tavan arasına
Kimbilir ne zaman açılacak bir daha.
+
Anılar güzeldir saklamasını bilene.
Güzeldir...

Betül