Başlığı olmaya yazı!

Kan damlıyor yüreğimden, kan!

Kahbece katledilen  Ali İsmail Korkmaz 19 yaşındaydı. Vatanı uğruna canını veren yiğit delikanlı…

Ali’m, bayrağıma rengini veren o mübarek al kanıyla sularken toprağımızı, bende çaresizliğin verdiği azapla kıvranıyorum.

Körpecik ana kuzuları, kahbe kurşunlara, darbelere hedef olurken aldığım soluk fazla geliyor bana. Al kanlara bürünmüş kefenleriyle  tabutlar omuzlarda değil, başlarımızın üstünde taşınmalı. Kanının aktığı bu topraklar artık hain kahbelerden arınmalı Ali’m.

Kan damlıyor yüreğimden kan!..Yüreğimden kan değil başka bir şey aksın diyorum. Başka bir şey aksın da, ruhsuzlaşsın yüreğim.

Bu dileğimle, kendimce kahbeleri  kurşuna diziyorum.

Yurdumun dört bir yanında yıllardan beri devam eden terörün çığlıkları yankılanıyor. Mübarek Ramazan gününde ana yüreklerine düşen od, bayram yapmaya müsade etmedi gene.

Böylesine mübarek bir günde faşistlerce aslanımız şehitlik mertebesi alırken, geride gözü yaşlı ana ve milyonlarca içi yanan bizleri bıraktı.

Beni benden başka anlayan var mı acaba merak ediyorum? Böylesine aciz bir duruma düşmüş olmanın verdiği acı tüm benliğimi sarmadan, gün ağarmadan bir huzur doğsun istiyorum vatanımın dört bir yanında.

Sonra; bulutlar yağmur olup yağsın yeryüzüne. Anaların yanık yüreklerini serinletsin istiyorum  bir nebze.

Öldürülen genç çocuklarımızın kanları yıkansın. Geride iz bırakmadan yok olsun.

ŞEHİTLER ÖLMEZ, VATAN BÖLÜNMEZ!..diye haykıran sesim taaa, arşa kadar çıkmalı. Oradan herkes duymalı haykırışımı.

"Yurtta barış, cihanda barış" diyen ATA'mıza, evet artık "barış var!" diyebilmek istiyorum.

Vatanımız kutsaldır bizim için.

Vatanımız uğruna her zaman canımızı vermeye hazırız.

 Kutsal bir mabettir vatan.

Vatan için, her şeyden vaz geçilir. Anadan, babadan, yardan, serden...

Dün olduğu gibi bu günde, analar oğullarından vaz geçmiştir.

Vatan sağ olmazsa, bizim varlığımızın hiçbir değeri yoktur. Vatan olduğu sürece var olup, ayakta kalabiliriz.

Bu vatanı kurtarmak için, canlarını veren ATA'larımızı ve yeni kaybettiğimiz çocuklarımızı huzur içinde yatırmalıyız. Beraberce el ele vermeliyiz.

Şunu iyi bilelim ki; "milletler ölmeyi becerebildikleri sürece yaşarlar!"

Tekrar hepimizin başı sağ olsun.

Betül Erdoğan