GİTTİN!

Bu kez gerçekten gittin!

Hiç ayrılmamak üzere başlayan beraberlik bu gün bitti ve gittin!...

Az önce aldığım derin nefes var ya hani, sen işte onunla geldin. Zannediyor musun ki, gidersen her şey biter? Hayat devam eder. Gitmek alıkoyar mı seni benden? Bir bilsen, ah bir bilsen kim bilir kaç kez, kaç kez gittim ben kendimden.

En acı yalnızlık, senin verdiğin yalnızlık oluyor. Sen yokken bir şey düğümleniyor boğazıma, yutkunamıyorum. Nefes alamıyorum, sıkışıyor kalbim... Bulunduğum yerde yığılıp kalacakmışım ve bir daha hiç kalkamayacakmışım gibi geliyor bana. Oysa senden önce de yalnızdı bu yürek. Bir tek sen böyle çaresiz bırakıyorsun beni, bir tek sen yokluğunla beni ölüme taşıyorsun. Ama elini uzattığında değişiyor her şey. Yokluğunun dilimde bıraktığı o acı tat, kalbimdeki o ağrı, yüzümdeki o üzgün tavır kayboluyor. Yüreğim deli bir ırmak gibi çağlamaya başlıyor. Hiç bitmeyen bir coşkunun içinde buluyorum kendimi. Renklerin güzelliğini yeniden keşfediyorum. Her renge senin adını veriyorum. Başka hiç bir duygu sana yakın olmanın, seninle olmanın verdiği hazzı vermiyor bana. Sana ulaşacaksam eğer; hiç şikayet etmeden katediyorum kilometreleri, yolları. İçimdeki tarif edilemez o deli heyecanla aşıyorum. Düşündüğümde seni, titriyorum. Bir yaprak misali sallanmaya başlıyorum. Saklayamıyorum gülüşlerimi. Sevinç duygusu yüzümden bütün hücrelerime yayılıyor.''NE GÜZEL'' diyorum ''YAŞAMAK NE GÜZEL!'' Gerçekten de öyle… Seninleyken hiç bir şeyden korkmuyordum. Her zorluğa katlanabilecek gücü sen veriyordun bana... Bir de anlatabilsem sevdamı. Yetersiz kalıyorum, bu aşkı tarif edecek kelime bulamıyorum. Yaptığım her şeyde, gittiğim her yerde sen de oluyorsun. Yine de seni sana şikayet etmekten başka çarem yok. Böylesine severken seni; yokluğunun acısına dayanmak kolay olmayacak. Hani sen varken tıkır-tıkır işleyen zaman, yokluğunda duracak. Ne gece geçecek, ne de gündüz. Ne içtiğim suyun tadı olacak, ne yediğim yemeğin. Günlerce aç kalsam hissetmem ama sensizliği hissedeceğim. Biliyorum sitemimdir, doğru… Yokluğunun bu kadar dayanılmaz olduğunu söylemeyip de saklasam, kime faydası olacak? Her zaman duyguların açıkça ifade edilmesinden yana olan ben, bunu saklayabilir miyim ki! Sensizliğin o korkunç girdabında tek başıma bırakma beni.

SENİ YAŞAMAK İSTİYORUM, SENİ!...

Düşünmek bazen yanında olmaktan daha fazla zevk verir insana... Özlem duyarsın, hasret çekersin, değer biçersin. Kısacası ''SENİ SEVİYORUM!” dersin.

Betül ERDOĞAN